Η διαδικασία της διαμεσολάβησης στις αστικές και εμπορικές υποθέσεις συνήθως διεξάγεται από ένα διαμεσολαβητή. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις που η παρουσία περισσότερων διαμεσολαβητών είναι απαραίτητη για τη διεξαγωγή μιας υπόθεσης στην οποία αυτοί απαιτείται να συνεργαστούν ισότιμα στα πλαίσια της διαδικασίας.

Σε ποιες υποθέσεις καθίσταται απαραίτητη ή επωφελέστερη η ισότιμη συμμετοχή περισσοτέρων διαμεσολαβητών;

Η συνδιαμεσολάβηση είναι βοηθητική όταν μια διαφορά χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη πολυπλοκότητα ως προς τον αριθμό των θεμάτων που πρέπει να επιλυθούν όσο και ως προς το βαθμό δυσκολίας αυτών των θεμάτων για την επίτευξη μιας συμφωνίας. Συνηθίζεται κυρίως σε εμπορικές διαφορές μεγάλου αντικειμένου αυτές να διεξάγονται από περισσότερους του ενός διαμεσολαβητές οι οποίοι καλούνται να συνεργαστούν στη διαδικασία.

Ένας άλλος παράγοντας που μπορεί να απαιτήσει την ισότιμη συνεργασία περισσοτέρων διαμεσολαβητών είναι ο μεγάλος αριθμός των μερών που συμμετέχουν στη διαδικασία ή η προέλευση τους από διαφορετικούς γεωγραφικούς τόπους ή οι ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης διαμεσολάβησης οι οποίες απαιτούν τη συνεργασία διαμεσολαβητών διαφορετικού γένους ή διαφορετικής πολιτιστικής προέλευσης.

Η συνδιαμεσολάβηση συνηθίζεται στις διασυνοριακές οικογενειακές διαφορές και στις υποθέσεις διεθνούς απαγωγής παιδιών, όπου εμπλέκονται περισσότερες της μιας έννομες τάξεις ή υπάρχουν διαφορετικές πολιτιστικές ή θρησκευτικές καταβολές.

Η επιλογή ενός ή περισσοτέρων διαμεσολαβητών παρουσιάζει πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα που θα πρέπει να συνεκτιμηθούν εκ των προτέρων σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση.

Η καλή συνεργασία δύο διαμεσολαβητών στη συνδιαμεσολάβηση, αν και μπορεί να αυξήσει το κόστος της διαδικασίας για τα μέρη, από την άλλη πλευρά μπορεί να έχει εξαιρετικά αποτελέσματα ως προς την θετική έκβαση της διαδικασίας και την επίτευξη συμφωνίας καθώς συνδυάζεται η γνώση, η εμπειρία, η εργασία και ο χαρακτήρας περισσοτέρων διαμεσολαβητών. Αυτό μπορεί να συνεισφέρει σημαντικά οφέλη σε σφοδρές αντιδικίες και πολύπλοκες υποθέσεις καθώς προσφέρει πληρέστερη δυνατότητα ακρόασης και συμβάλλει καλύτερα στην καλλιέργεια και διατήρηση ενός πιο ειρηνικού κλίματος μεταξύ των μερών.

Σε περίπτωση όμως που οι διαμεσολαβητές δεν έχουν εμπειρία στην συνδιαμεσολάβηση ή δεν έχουν συνεργαστεί ποτέ στο παρελθόν ή παρουσιάζουν ανταγωνιστική μεταξύ τους συμπεριφορά μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα κατά τη διεξαγωγή της διαδικασίας. Στην περίπτωση αυτή η ανάληψη της υπόθεσης από ένα μόνο διαμεσολαβητή μπορεί να αποβεί οικονομικότερη και επωφελέστερη για τα μέρη.

Εάν δεν συντρέχει κάποια συγκεκριμένη περίπτωση που να επιβάλλει τη συνδιαμεσολάβηση τα ίδια τα μέρη σε συνεργασία με τους δικηγόρους τους θα αποφασίσουν σε κάθε συγκεκριμένη υπόθεση πιο από τα δύο μοντέλα διαμεσολάβησης θα είναι πιο λειτουργικό και αποτελεσματικό για την περίπτωση τους.

Παναγιώτα Λουκάκου
Δικηγόρος Παρ Αρείω Πάγω
Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια – Εκπαιδεύτρια Διαμεσολαβητών