Οι οικογενειακές διαφορές είναι υποθέσεις που έχουν πολλές ιδιαιτερότητες. Δεν είναι εμπορικές, όπου τα υλικά αγαθά προάγουν πιο ψυχρά συναισθήματα. Δεν είναι διαφορές, κατά τις οποίες απλώς διακυβεύονται κάποια οικονομικά και άλλα συμφέροντα. Είναι πολύ παραπάνω από όλα αυτά, είναι οι ζωές που αλλάζουν, τα όνειρα που καταστρέφονται, τα αποκτήματα που πρέπει να τακτοποιηθούν αλλά είναι και το Υπέρτερο όλων, τα ανήλικα που πρέπει να αποχωριστούν ό,τι πιο πολύτιμο έχουν, τον ένα από τους δύο γονείς.

Πάντα οι διαφορές που ανακύπτουν, σε μία οικογενειακή υπόθεση, έχουν πολλά παρακλάδια και για τον λόγο αυτό δεν αρκεί ένα δικαστήριο για την τακτοποίηση των ζητημάτων. Αυτό απαιτεί πολύ χρόνο και πολύ μεγάλο όγκο εξόδων, για την κάλυψη όλων των ζητημάτων. Πολλές φορές, οι πρωταγωνιστές δε συνεχίζουν λόγω της οικονομικής αδυναμίας τους και τότε είναι που χάνουν δικαιώματα που ίσως θα κέρδιζαν αν μπορούσαν να τα διεκδικήσουν. Αλλά και για αυτούς που συνεχίζουν, κάθε δικαστική διαμάχη είναι ένας μικρός «θάνατος» και άπειρες ώρες συναισθηματικής φόρτισης, για όλα τα μέλη της πρώην οικογένειας.

Τα ζητήματα αποκτούν μεγαλύτερες συνέπειες, όταν οι διαφορές αυτές προκύπτουν ανάμεσα σε γονείς που έχουν διαφορετικό τόπο διαμονής. Τα έξοδα πολλαπλασιάζονται, το ίδιο και η ταλαιπωρία, ενώ η κάθε υπόθεση είναι αδύνατο να μπορέσει να ελεγχθεί από αυτόν που βρίσκεται μακριά, σε σχέση με τον τόπο όπου βρίσκεται το τοπικό αρμόδιο δικαστήριο.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, στις οποίες η δικαστική οδός φαίνεται, αλλά και είναι Γολγοθάς, έρχεται η Διαμεσολάβηση να βρει τις λύσεις, να γεφυρώσει την απόσταση και τις σχέσεις και να εξομαλύνει τις πολύπλοκες, ογκώδεις και δαιδαλώδεις καταστάσεις.

Μία περίπτωση, αφορούσε σε ένα ζευγάρι μίας Ελληνίδας και ενός Άγγλου οι οποίοι έφεραν στον κόσμο και στην Αγγλία, κοριτσάκι εκτός γάμου. Ο πατέρας ήταν σε κάποιες περιπτώσεις βίαιος απέναντι στην μητέρα, χωρίς όμως να έχει ακόμη εκδηλωθεί με βιαιότητα. Η μητέρα, με τον ερχομό του τέκνου έγινε αρκετά προστατευτική, με αποτέλεσμα να μην επιθυμεί τη συνέχιση της σχέσης με τον πατέρα και την απομάκρυνση της από την Αγγλία.

Η επιστροφή της στην Ελλάδα έγινε εν αγνοία του πατέρα που όμως ακόμη δεν είχε αναγνωρίσει το τέκνο. Η κατάσταση ξέφυγε από τον έλεγχο και ο πατέρας άρχισε να διεκδικεί τα δικαιώματά του και να γίνεται πολύ αποφασιστικός.

Ο πατέρας ζήτησε δικαστικά τη ρύθμιση όλης της κατάστασης, από την αναγνώριση τέκνου μέχρι την επικοινωνία, όμως κατά τη διαδικασία υποχρεώθηκε να ακολουθήσει το προστάδιο της ενημέρωσης για τη Διαμεσολάβηση. Απευθύνθηκε σε Άγγλο Διαμεσολαβητή, ο οποίος τήρησε τη διαδικασία και κάλεσε την μητέρα για να την ενημερώσει εξίσου.

Η ενημέρωση έγινε με τη μέθοδο της Ηλεκτρονικής Διαμεσολάβησης, με σεβασμό σε όλες τις αρχές της Διαμεσολάβησης ειδικά σε ό,τι αφορά την εμπιστευτικότητα και το απόρρητο. Η μητέρα ένιωσε ασφαλής κατά την ενημέρωση και προχώρησε και στη λοιπή διαδικασία, στην οποία συμφώνησε να συμμετάσχει και ο πατέρας προκειμένου να βρεθεί ο κοινός τόπος σε όλα τα ζητήματα που τέθηκαν.

Ενώ λοιπόν η αρχή της διαμάχης προμήνυε πολύ έντονες καταστάσεις με υψηλού βαθμού φόρτιση, εν τέλει η υπόθεση τακτοποιήθηκε σε όλα τα επίπεδα μέσα σε λιγότερο από ένα μήνα.

Αντίστοιχη η περίπτωση έγγαμου ζευγαριού Ελλήνων, γονέων ανήλικου τέκνου, ο ένας εκ των δύο διαμένων στην Ολλανδία. Αρχικά η υπόθεση είχε φθάσει στο σημείο να κατατεθούν 5 αιτήσεις και αγωγές για κάθε ζήτημα που διεκδικούσαν, τοποθετώντας και το ανήλικο τέκνο σε διαμάχη καθώς ο πατέρας, με αγωγή απείλησε μέχρι και τη αφαίρεση γονικής μέριμνας από την μητέρα.

Εν τέλει, η κατάσταση τακτοποιήθηκε μέσα σε λίγες μέρες, όταν η δικηγόρος της μητέρας πρότεινε στην εντολέα να ζητήσουν να επιλυθούν όλα τα ζητήματα με Διαμεσολάβηση. Μετά από άψογη παρουσία των δύο παραστατών δικηγόρων, αποσύρθηκαν όλα τα ένδικα βοηθήματα, ρυθμίστηκαν όλα τα ζητήματα που τέθηκαν από τις 2 πλευρές και το διαζύγιο επήλθε κοινή συναινέσει.

Όλγα Ν. Τσιπτσέ
Δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω – Δ.Διαμεσολαβήτρια ΥΔΔΑΔ – DPO/GDPR ex.