Εδώ και αρκετά χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου έχει αποδειχθεί, ότι η προσφυγή στα δικαστήρια δεν είναι ο προσφορότερος τρόπος για να επιλυθεί μία διαμάχη. Τα τελευταία χρόνια λόγω της υπερφόρτωσης των δικαστηρίων οι εναλλακτικές μορφές δικαιοσύνης επιλέγονται από τους πολίτες με κριτήριο την οικονομία χρόνου, την οικονομία δαπανών αλλά και την εμπιστευτικότητα.

Η επιλογή της Διαμεσολάβησης για την επίλυση μιας διαμάχης μεταξύ ασθενών και ιατρών – νοσοκομείων έχει αρχίσει να κερδίζει έδαφος.

Τα τελευταία χρόνια έχουν αλλάξει οι σχέσεις ιατρού-ασθενή. Οι σχέσεις αυτές, παραδοσιακά βασίζονταν στο κλασικό μοντέλο, σεβασμού και απόλυτης εμπιστοσύνης που είχε ο ασθενής προς τον ιατρό, ο οποίος αποφάσιζε τα πάντα σχετικά με τον ασθενή χωρίς πολλές αναλύσεις και εξηγήσεις. Σήμερα ο ασθενής είναι ενημερωμένος κυρίως λόγω των πληροφοριών από το διαδίκτυο και συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων για την υγεία του.

Οι ασθενείς πιστεύουν ότι η ιατρική είναι παντοδύναμη και εάν κάτι δεν πάει καλά οδηγούνται πολύ εύκολα στο συμπέρασμα ότι ευθύνεται ο ιατρός. Δίκαια ή άδικα οι ασθενείς αναζητούν την ευθύνη στο πρόσωπο του ιατρού. Η υπερβολική – ραγδαία εξέλιξη, λόγω των αστικών δικών κατά ιατρών και νοσοκομείων με διεκδίκηση υπέρογκων ποσών για ιατρική αμέλεια δημιουργεί πολλά ζητήματα, και έχει επηρεάσει τον τρόπο άσκησης της ιατρικής, οδηγώντας  την στην «αμυντική ιατρική». Πολλοί ιατροί λειτουργούν πλέον όχι με γνώμονα τα δεδομένα της ιατρικής επιστήμης, αλλά τη θωράκιση των πράξεών τους απέναντι σε πιθανή εμπλοκή τους με τη δικαιοσύνη.

Η Διαμεσολάβηση ως τρόπος επίλυσης μιας αστικής διαμάχης  μεταξύ ασθενούς-ιατρού-ιδιωτικού νοσοκομείου μπορεί να βοηθήσει και εξασφαλίζει πλεονεκτήματα σε σχέση με τη δικαστική διαμάχη. Στη Διαμεσολάβηση τα μέρη διαπραγματεύονται, βρίσκουν τη λύση με την άλλη πλευρά και ελέγχουν σε ένα μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα. Ενίοτε επιλύονται ηθικά και συναισθηματικά ζητήματα. Υπάρχει οικονομία χρόνου και κόστους. Μία Διαμεσολάβηση μπορεί να ολοκληρωθεί σε ώρες, σε μία ημέρα ή σε λίγες μέρες. Αποφεύγονται οι μακροχρόνιες διαμάχες – αντιδικίες που συνεπάγονται χρόνο, χρήμα και τόκους. Η τήρηση της εμπιστευτικότητας και του απορρήτου των πληροφοριών, αρχές οι οποίες διέπουν το θεσμό της Διαμεσολάβησης, εγγυώνται τόσο την προστασία της επαγγελματικής φήμης και υπόληψης του ιατρού ως επιστήμονα – επαγγελματία, όσο και των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων των ασθενών.

Από έρευνες που έχουν γίνει στις Η.Π.Α. για το mal-practice mediation προκύπτει ότι τα 2/3 των υποθέσεων ιδιωτικών νοσοκομείων έκλεισαν συμβιβαστικά και δεν προσέφυγαν στο δικαστήριο.

Σύμφωνα με το άρθρο 182 1ε του ν.4512/2018 οι διαφορές που αφορούν σε απαιτήσεις αποζημίωσης ασθενών ή οικείων τους σε βάρος ιατρών, οι οποίες ανακύπτουν κατά την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας των τελευταίων, υπάγονται στις υποθέσεις για τις οποίες, η υπαγωγή στο θεσμό της Διαμεσολάβησης αποτελεί υποχρεωτικό προστάδιο της δίκης από 17-10-2018.

Το κόστος της Διαμεσολάβησης (άρθρο 194 Ν.4512/2018)

Περιλαμβάνει:

α) την αμοιβή του Διαμεσολαβητή η οποία ορίζεται ελεύθερα μεταξύ των μερών.

Εάν δεν υπάρχει γραπτή συμφωνία η αμοιβή ορίζεται από το Νόμο στο ποσό των (170) ευρώ για τις δύο πρώτες ώρες απασχόλησης και πέραν αυτών στο ποσό των (100) ευρώ ανά ώρα, και βαρύνει εξίσου τα μέρη, εκτός αν συμφωνήσουν διαφορετικά.

β) την αμοιβή του δικηγόρου για την παράστασή του σε Διαμεσολάβηση, η οποία καθορίζεται σε συμφωνία με τον πελάτη του και βαρύνει τον τελευταίο. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει τέτοια συμφωνία, η αμοιβή του δικηγόρου ορίζεται στο ελάχιστο ποσό των (150) ευρώ στο οποίο προστίθεται και η ελάχιστη ωριαία αμοιβή για την παροχή συμβουλών που ορίζεται στο ποσό των (80) ευρώ την ώρα.

γ) παράβολο αξίας (50) ευρώ για την κατάθεση του πρακτικού Διαμεσολάβησης στο αρμόδιο πρωτοδικείο προκειμένου να καταστεί «εκτελεστός τίτλος», δηλαδή να αποκτήσει ισχύ δικαστικής απόφασης. Το ποσό αυτό επιμερίζεται μεταξύ των μερών, εκτός αν συμφωνήσουν διαφορετικά.

ΠΗΓΗ: Ερευνητικό Δίκτυο Α.Π.Θ. – Ιατρική Πράξη, Βιοϊατρική και Δίκαιο

Δέσποινα Σ. Λασκαρίδου
Δικηγόρος παρ΄Αρείω Πάγω – Διαπιστευμένη Διαμεσολαβήτρια – Σύμβουλος Διαπραγματεύσεων